soğuk işlemiş bedenine,
buz kesmiş ellerini.
kabusa yakın rüyalardan,
dalarken uyanmak çığlıklarla.
geride bıraktı inancı
çölde değildik, lakin her yer seraplar.
çıplak ayakla yürümek cam kırıklarını,
yorgun da değildik, işte kervansaraylar.
üşüyorum ateşinde,
dilimin oklarını kendime çeviriyorum.
yanıyorum esintinde,
affına nedenler uyduruyorum.
yaz bükülür dalların kirazına
kırmızı siyaha vurunca başka yakışır sana.
şimdi vakit doldururken aradığımda
böyle bağa kopmak yaraşır.
