Rahatlık neydi anlayabiliyorum. Sevgiyi ve sevmeyi de. Akabinde sevilmeyi hatta en öncesinde, hepsinin başında. Çünkü busun ve bana hissettirdiğin onca şeyden birkaçı bunlar. İyi ki sözü ve iyi ki hissi. En çok ve her zaman hissi. Ve akabinde aidiyet, dahiliyet ve sen hissi. Her şeye dahilsin ve her güzel şeyimdesin. Yollar yanımda uzanıyor ve sevginle şenleniyorum. Tekrar tekrar akan ağaçlar ve ben yorulmuyorum. Bazen karmaşık hissediyorum ve sen depresif hissettiğim her şeyin dışındasın. Elimi tutuyorsun ve gülümsüyorsun. Kondurduğun her buse benliğimde geziniyor ve beni kötü şeylerden koruyan bir kalkana dönüşüyor. Yazmak isteğim iyice artıyor ve seni yazıyorum. Seni sayfalara, seni aklıma ve seni sulara, kuşlara, ağaçlara yazıyorum. Seninle yanımda uzanan yollara yazıyorum ve sen ne güzel bir şey yazdığımı bilmiyorsun. Ve işte akabinde biz hissi. Ve işte akabinde aşk hissi.