Çok uzun zamanlar öncesinde
Hatta belki dünya varlık nedir bilmezken
Ben aşkı bilirdim.
Ta o zamanlardan meftundum sana.
İnsanlar yeni öğrenmişti buğday öğütmeyi
Hatta, inanır mısın bilmem,
İnsanlar geceleri karanlıktaydı.
Bilmezlerdi kor nedir
İlk yüreğimde gördüler.
Diyorum ya, o zamandan meftundum sana.
Gök şaşırırdı hangi renge bürüneceğini
Denedi kainatın hepsini maviydi, kızıldı, arandı
Gözlerinde karar kıldı, karardı.
Gördüğüm gibi tanıdım.
Saklandım mağaralara, kerpiçten çatılara
Sarma tenimi diye kaçtım ömür billah.
Oysa nakşettim duvarlara aşkımı.
Dinle beni, diyorum ya sana
Kaçarken bile sana aşıktım.
Bilmezlerdi henüz cin ali çizmeyi bile
Ben öğrettim güzelliğini anlatırken.
Medeniyeti keşfettim,
Sana varmaya çalışırken.
Yollar gittim, gidemedim geri döndüm
Kıvrıldım dizine.
Tüm dünya tarihi bizi beklemiş
Bir güneş, bekliyor vuslat vaktini seherde
Bu bekleyiş ne zaman bitecek?
Sevilay Baytur
2024-02-02T20:09:18+03:00İnanılmaz mutlu etti bu yorum, çok çok teşekkür ederim 🙏🏻
Yusuf Sun
2024-01-30T05:26:07+03:00Ne muhteşem bir şiir böyle. Her bir satırı derinden hissettiriyor yetmiyor yaşatıyor. Hiç abartmıyorum son zamanlarda okuduğum en güzel şiir oldu kendileri. Kaleminiz solmasın. 🙏🏽