Dikeni eline geçmiş bahçenin öldürmek istediği can
Kurdun mu saatini kaybının çalındığı an
Gülüşleri saklanır cani bir heykelin
Biterse vahşeti sarılır sarar ellerin
Kanmaya susayan küçük çağım kan
Karalar sözler cismini canansız yan
Rüzgarı kaybetti yurdunu isminin
Susma kuytunu görmese de cahilin
Tanırsın karayı ve akı günden önce tan
Saydam içi sesinin duyurmaz tek bir zan
Sen gidersin çağlar onda terkedenin
Sakinliği gücünü yıkar zehri zerk edenin
