Hep çok iyi şiirler yazmak istedim sana.
Yazmaya çalıştıkça
elim kalemime dolandı.
Aptalaştım hep iyiden iyiye.
Çabaladıkça dağıldım sanki kafiyesiz,
düzensiz satırlarıma.
Biliyor musun?
hep çabaladım senin için.
Ve taşıdım her yere
seni içimde.
Kutsal bir dua gibi
göğsümde, beynimde.
Şarkıların, sözlerin
gönlüme kazınmışta
her an çalıyo sanki
içimde bir plak gibi.
Dönüp duruyor.
Ve
hep sevdiğin şeyleri yaptıkça güzelleşiyorum büsbütün.
Yere göğe sığdıramıyorum sonra seni.
Sen gökyüzünün en parlak yıldızı,
gecenin koyuluğunu
bile ışığınla güzelleştiren
adam.
Şu dar vakitlerin en güzel saatlerisin.
Yaralarımın merhemi,
Evimin denize
açılan penceresisin.
(Emir Can İğrek için yazılmıştır, görmesi ümidiyle)
