Çabaldığımdan mıdır debelendiğimden mi bilmiyorum. Ulaşmayı deniyorum. Geçirmeye çalışıyorum. Uğraşıyorum. Bir türlü geçmiyor, bitmek bilmiyor. Hep arıyorum. Şansımı deniyorum. Kurtulamıyorum. Çok büyük, dev bir can sıkıntısı yapışmış kalmış üzerime. Sarıyor sarmalıyor. Bekliyorum bekliyorum bekliyorum. Hep bir şeyler olsun diye bekliyorum. İnsanlar beni eğlendirsin diye bekliyorum. Oyalanmak için bekliyorum. İçim şişti patlamak üzereyim! Kalabalıkta, yalnızken, okulda, evde her yer gibi hayvanlar gibi sıkılıyorum. Şu an bunu yazarken bile çok sıkılıyorum. İçim önce boşalıyor. Bomboş siyah içki poşeti gibi kokuyor. Sonra içine can sıkıntısı doluyor. Napsam geçiremiyorum. Poşeti patlatsam, patlatsam ya iyice şişirip içine kussam ya. Geçse ya bu can sıkıntısı. Bu bıkkınlık bu bunalmışlık bitse ya. Canım sıkılıyor canım. Yanık lastik kokuyor. Sigara kokuyor. Bok kokuyor. Can sıkıntım kokuyor. Dev sıkılıyorum, çok dev.
