Titreyerek krizler geçiriyorum uykumda

Gözyaşlarıyla uyanıp ölemiyorum

Az uyumakla yetiniyorum.

Az uyumak o kadar da kötü değil

Her uyuyamadığım saniye çarmıha geriyorum kendimi

Veyahut köpeklere yoldaş oluyorum gidecekleri yere kadar

Sözleri diziyorum pek nadir

Kâğıdı da duyguları da sevmem

Seni de sevmezdim aslında

Gideceğin yere kadar eşlik edeyim bari.


Sorun çıkarmaktan başka bir işe yaramaz düşüncelerim

Uyumak isterim ölü gibi

Az uyumakla yetiniyorum

Az uyumak o kadar da iyi değil

Beden uyumadığı her saniye şişiyor

Lastiğimsi bu beden, duygulara gelince cam

Tanrı biraz hatalı olsa gerek

Şiirler okuyorum elime düşen kağıtlarda, bir olmuşuz düşmüşüz aynı derde

Sorsan nefret ediyoruzdur birbirimizden

Ver bi' kaşık izle bizi

Ne çok hazzederiz birini öldürmekten.


Geldik mi?

Kafanı şişirmedim umarım

Şişliklerin iner birazdan

Yoldaki kırıkları gördün mü?

Yol senindi, bütün bu can kırıkları haliyle senindir

Ayakların niye kesilmedi, doğru ya ne çok hazzederiz birini öldürmekten.