Süzülen bir damlaydım.
Göğün gözlerinden düştüm.
Tanrı beni kovdu sandım.
Yanıldım.
Cenneti aradım.
Cehennem yokluk değilken
Kendimi aradım
Varlığım arşta görünmezken
Üşüyen bir bulut oldum
Yağamadım yerin kalbine
Yaramadığım denizlerdi en başında
Düştüğümde kaybettiğim
Melek kanatlarımdı hüznümün müsebbibi
Sandım ki
Yoktu her ne arıyorsam denizlerde
Üstelik silueti belirsizken tanrının
Yandım
Cehennem yoktu ama
Göğsüm yangın yeri...
Canı sıkılan bir çocuktum
Etim neydi
Budum bilmem
Ruhum kayıptı
Ellerim nerede
Kapayamadığım kulaklarım vardı
Gürültülerden ırak
Tüm gülüşlere uzak
Kalandım
Yalnız sanılanın aksine
Sadece buralara
Yabancıydım.
