Esrarengiz hikayelerle dolu herkesin yaşamı.Farklı bir hayatta kalma arzusu ve belki de birçok bastırılmış hisler saklı. Duygularımıza tercüman olamamış boşluklar.Belki de başka insanların cümlelerinde ve kelimelerinde anlam bulduğumuz zaman noktaladığımız o boşluklar. Hayat akıp giderken aslında, insan kendi benliğinden ve hayatın gerçek versiyonundan kaçarken bir gün her şey istediğimiz gibi gitmez ve planladığımız isteklerimiz için ya hazır olmadığımızı ya da bütün o bastırdığımız duyguların bir anda yüzümüze şak diye vurmasıyla karşılaşırız. Aslında bu hepimizin olmak istediği veya dayatılmış mükemmellik arzusuyla bağdaşan o gerçekler,aslında hayatın mükemmel olmadığını ve hiçbirimizin kusursuz olmadığı pençesi ile yüzleştirir. Günün sonunda sevdiklerimizi kaybederiz, kendimizi kaybederiz ve hiç tahmin etmediğimiz şeyler başımıza gelebilir ve o anda hayatı,evreni kendimizi sorgulamaya başlarız Ben kimim, niye bu haldeyim Neden bunlar benim başıma geldi? En çok da etrafındakiler tarafından görmezlikten gelindiğinde o o yüzleştiğin an, senin aslında bu evrende ve bu dünyada yalnız olduğunu kabul ettirir. Ruhuna, benliğine aklına ve kalbine... Aslında insan hayatı boyunca tek bir şeyi öğrenir hayatımıza giren insanlar kurmaca derler ya işte gelip geçicidir falan hayatımızda kalıcı olan son nefesimizi verene kadar aslında kendimiziz. Yani insanın aslında kendisiyle başa çıkmasını öğrenmesi gerek.
İşte bu yüzden kendini kabullenmek ve kendini kusurlarınla insanların yargılamalarını duymayacak kadar özveriyle sevmek, bu noktada bu yüzden önemli.Çünkü günün sonunda kendinle yatağa giriyorsun, kendinle konuşuyorsun ve kimse olmadığında sesini duyan tek kişi kendinsin. İnsanlar sizi anlamaz,insanlar nadiren anlar.İnsanlar ancak ve ancak hissettikleri ve başlarına gelen şeyler benzer hikayeler olduğu zaman karşı tarafı bir parçada olsa empati duygusuyla anlayabilir.Empati bile o insanın benliğine giremediğimiz için ve ruh dünyasını beynini duyamadığımız için tam olarak yeterli olmaz. İşte bu da benim hayat hakkındaki görüşlerim ya da öğrenmeye devam edeceğim bir yolculuk.
