Senin yetişkin öfkelerin vardı. Sesin buz tutmuş, yüzün muntazam, gözlerin yabancı. Çocuk sevinçlerin vardı, aceleci. Yüzün güzel, sesin ince, gözlerin çekingen.
Benim çocuk öfkelerim vardı, çelimsiz. Yetişkin sevinçlerim olurdu, örtük.
Senin çocuk ölümlerin vardı, küskün. Çocuk intiharların olurdu, görünmez.
Benim çocuk umutlarım vardı, yoksun. Çocuk doğmalarım olurdu, kaygısız.
Birimiz yetişkin, diğerimiz çocuktu hep. Çocuk yaralarımız oldu, yetişkin suçlarımız.
Şeyda Albayrak
2024-01-18T02:35:30+03:00Teşekkür ederim, evet bir dualite sanırım :)