Karanlık sisli bir yolun içindeyim,
Uzaktan seçilemeyen silüetler beliriyor.
İrtihal fikirleri içimi kemiriyor,
Adem'den farklı bir biçimdeyim.
Çocukluğumu sürüklüyorum arkamda,
Üstelik gelmek istemiyor benimle.
Zorla kavrıyorum, tutuyorum elinden,
Masumiyetimi saklıyorum yeşil parkamda.
Parkamın cebindeki masumiyet Habil'indir,
Gözlerimden dökülen yaşlar Kabil'indir.
Ama dökülen yaşlar, gökyüzüne değemez,
Hiçbir kötülük masum bir çocuğu yenemez.
