Yeni kitaplara ön yargılı olsam da bir arkadaşımın önerisi ile aldım ve inanılmaz derecede memnun kaldım çünkü oldukça kaliteli bir hikaye. Günlük dille yazılan, mantıktan uzak, popülaritesi nedeni ile satılan kitapların arasından sıyrılması gerektiğini düşünüyorum. Uçurtma Avcısı'nda hissettiğim duyguları burada da hissettim. Korkunç acıları sırtlanan bir çocuk ve acılarla dolu bir yaşam... Mükemmel anlatılmış bir dram. Şu alıntıları da eklemek isterim:

"Ölüm yalnızca tapınacak putları olanlar için sondur. Ben gölgesinde yaşadığım ceviz ağacını düşlüyorum."
"Onlar masum bir çocuktan çürümüş bir ruh yaratırken, adalet terazisinin rayına oturacağı günün geleceğini düşünmediler. Ezilen kemiklerim bana senede birkaç kez uğrarken onlar ezeli bir ıstırabın kuyusuna düştüler."
"Hayatı tek bir saniyesi dahi boşa harcanmayacak kadar değerli olan insanın tanrısı, kalbidir. Kendine dönmeyen hiçbir dinde hiçbir tanrıya itaat edemez. Kendini bilmeyen hiçbir şekilde Tanrı'nın yüzünü göremez."
"Kalbimin ilk kırıldığı anda kalmak isterdim. Döktüğüm ilk gözyaşında. Fısıltılarımın avaz avaz haykırışlara dönüştüğü o ilk kavgada ölmek isterdim."