Gözümün alabildiği her yer dalgalanan yemyeşil çayırlarla, başaklarla kaplı ve bu çayırların ortasında çok da büyük olmayan ahşap bir ev... Ve hava bulutlu. Gökyüzünde güneş görünmüyor ama ortalık gayet aydınlık ve hafif gök gürültüsüyle birlikte uzaklara yağmur yağıyor. Şimşekler belirli belirsiz ufak aydınlanmalar yapıyor. Ve burnumu toprak ve ot kokusu dolduruyor. Üşütmeyen bir serinlik var. Evin etrafı yüzü gülen, huzurlu ve mutlu insanlarla dolu, bazı simalar tanıdık. Güven, evet, güven ve huzur hissediyorum. Ve sanırım bu benim cennetimin kısa bir tasviri...
