kimsesiz bir yol kenarı çiçeği umudum
müsait tam zamanlı koparılmaya
fakat biçilmediği için fiyat
narin bir sevgilinin ellerinden olanca ırak
yaz neminden nefessiz kalmış burunlara hasret beslerken
ve köküm bir beton duvarın mıcırlarına hapsolmuşken
ne acı
yağmurdan başka rızık bulamamak
istenmemek
ötekileşmek toplum tarafından yabani diye
derken; belediye yönetiminin çim biçme makinasına kurban gitmek
ne acı
ne olur cam kenarından izlesem çocukları
ya da bir balkon duvarından sarkıtsam saçaklarımı
yatılı misafirliklere gidilirken unutulan, evin tek sakini olsam
kurusam
sökülmek kadar bir makina motoruyla
acı mıdır
bir sevgilim vardı
margrit
basiretsiz aşklara adadılar yapraklarını
sonra bir sevgilim daha vardı
rosa
son gördüğümde cesedi, üstündeydi asfaltın
neymiş efendim; oğlan aşkına karşılık bulamamış
yine bir sevgilim daha vardı
lilium
o da hayırsız bir tüccar tarafından para uğruna satıldı
ve ben kime sevgilim desem hepsi koparıldı
çiçek olmak zor bu dünyada
04.10.2020
Ağustos (Musa Seyrek)
2021-05-06T23:21:06+03:00İyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim var olun :)
Reyhan Polat
2021-05-06T13:39:56+03:00Çok güzel bir şiir olmuş, son bölümü ayrı sevdim. Kaleminize sağlık.