Epey anlamı vardı devrilişin, bu her an kendi kökenindeki kelimeye ekleme gibiydi, ve ben iyi ihtimalle çağdaş anti demokrat, oldukça da küçük bir kara parçasıydım tüm tezatlığım da burada tut ki seçeneği olmadıkça kavruluyor insan kavrıyor ;itişmeleri, kalkışmaları, gıcırdamaları
ve şimdi galatın tam zamanı
Ellerinde tükenmiş bir anlamla, oynadılar beni
Bilmem kaç kez kıvranıyordu adım, ağızlarda
Bilmem şu sokağın ilerisinde bir tutum varmış, herkesçe olmanın
Benim omzumda bir leke taklidi
Kendi mevziisinde dolaşmayan
Sanırsam çok kıvrak yöntemler de bilmiyorum
Kaçıştan başka
Köşede bir durağa bakıyorum düz
Korkusuz fikirler çoğaltıyorum
Misafirliği henüz tamamlanmamış bir yaşlı gibi
Bir yerde sürekli bir şeyleri dillendirmenin çaresizliğini yaşayanlardan değilim
Bir rol daha biçilmesin diye
Göğsümde bir yanma vardı da sustum
Şimdi bunu da sahneden saymasınlar
Tenha yollar çiziyorum kendime
içkin anlar dan kalma yalpalı
Neredeydik biz insanca bilmiyoruz
Küslükten kalma çocuklar yetiştirmenin getirdiği
Çiçek eziyor çocuklar
Bu yerde büyümenin ezdiği şeyler gibi
Çarpışma gerek, olduğundan dağılmak için
Neden? dedim, böyle bir soru var
Olduğunca kabullenişi, kabullenmek için
Yaşlı adam; neyin önemli olduğunu bildiğim zamanlar hatırlıyorum, oysa
Kayıp ironik bir kelime
Kim neyi kaybetti? ,kim bilir
Uzağım nedir? kim bilir
Çocuklar neden? dedim
Neden çiçek eziyorlar? kim bilir
Bilmenin verdiği süslü ızdıraplar gömdüm
Bazıları kapanmıştı kendi içine
Bazıları hayli açmış ve aşmış gardını
Kurtulamadık birbirimizden
Farklı dudaklardan çıkan izmaritleri toplayıp bir poşete koymuşuz
Bitsin devşirme zamanı
Topluluğa senkron olmayı denediğimde
Her atılım suni olmayan bir uzvu teneffüs etmekti ve bir ihtimaldi oluşumum
Gün cumartesi/ telaşa kapılmadan bir gün öncesi
Yaz perdesi, ılık rüzgâr, caddeler, Turuncuya ve yeşile çalan ıslak renkler, safi ben
Giderayak kaybolacaktım ara sokaklardan, bu şehri tanımıyorum
Seni tanıdığım kadar
Öncesinde oturmuş bir yarayla pekiştin
Giderayak biyolojim tutulacaktı da
Bırak bitsin artık, Devşirme zamanı
Burada anlamlardan öte şeyler var
Birilerini topluca bağlar
Her çocuk bilir kuvveti doruk anı bekler
Orda sımsıkı tutunduğu tutunmak gerek diye öğütlendiği birkaç kalbur vardır
Bu şehri istemekle yok etmek arasındaki perdede durur
Küslükten kalma çocuklar yetiştirmenin getirdiği
Çiçek eziyor çocuklar
Bu yerde büyümenin ezdiği şeyler gibi
