Çiçek

Nerden bileyim başladığım noktayı bitirirken, her şeyin yeniden dirileceğini.. bir acı çekerken kendime olan bin saygıyı yitireceğimi..

Seni bilmek bile bir çok farklı sancı bırakıyor..içime ekmişim şimdi yeşeriyor..

Ölmeni istiyorum bu hayat fazla sana

Başlangıcını ölümle yaptığım bu sancı, bu hasta çok yorgun, ölür diyor.. hasta benim

hiç çiçeklerim olmadı ki döküldüğüne üzüleyim..

Durduruldu.

Noktasını da yanımda taşıtıp hemen sonlandırdığı için..

Siyah pelerini var başı eğik azrailin. Almıyor canımı ama..

Hayatının bağcıkları çözülmüş onunda dolanıyor ayaklarına.. azrailin

Karmaşık. Sonuca varamamak değil süreci yaşayamamaktan

Suskun. Konuştuğunda asla kendini anlatamadıgından... Anlaşılmamak öyle öfke verici ki..

Öfkeli kırmızı saçlı babası tarafından kovulmuş genç şeytan gibi. gözünün pınarında bir damla var düşmedi daha..

Anlamıyor çünkü trene ters oturmuş geri gidiyor.

Sabrı yok hep ertelenmiş, o hiç sevilmemiş ki nerden bilsin?

Çiçek kokuları geliyor bir yerden

Nerden bileyim başladığım noktayı bitirirken, her şeyin yeniden dirileceğini..

Böyle başlamamıştım

Hala ölmeni istiyorum

Bir acı çekerken kendime olan milyon saygıyı yitireceğimi bilmiyordum

Son kez bakmak isterdim yüzüne..

Onca sözleri gel de yüzüme söyle

Açmak istiyorum işte.

Hiç çiçek olmasaydım da bunu ister miydim

Tek bir soru sorayım. Lütfen

pembe yapraklarım varmış benim hiç gördün mü?