Merhaba günlük
Bugün neler olduğundan bahsetmek istiyordum sana nerede olduğumuz dan, aslında yaptığımızın sonucunda fark ediyoruz, süreçte işleyen bilinç altı ve bilinç dışı deneyimlerimiz bizi etkiliyor ve geliştiriyor. Her yerde herşey de kendimi bulmuştum kendim dışında olmuştum sanki ve öyleydi gerçekten o mutluluğu yaşıyor o heyecanı yaşıyor o üzüntüyü yaşıyor o acıyı da yaşıyor ve yaşıyordum gerçekten... Bir süre çok kapıldığımı ve gittiğimi fark ettim belki de gittiğim de geride dönmeyecektim ama o dönülmez nokta da yaşam ve ölüm arasında ki yere çiçekler ektim ve onun her ânı için bütün güzelliklerini yansıtmak istedim. Doğdum, yeniden doğdum ve bir daha doğdum... Ama ne geçmiş nede gelecek o kadar güzel olabilir di, bir başı vardı ve bir sonu da var ama neden bunlara kapılıyor ve dağılıyorduk bazen öyle görüyordum öyle konuştuklarını duyuyordum insanların. Bu denklemi çözen sonucu edebiyatın ve sanatın içinde bulmuştum, geride kalan bütün seneler geride kalmıştı artık ama biliyormusun? Bu benim için dünyaya yeniden gözlerini açmak gibi birşey di belki de rahatsızlığım rahatsızlık vermişti hiç fark etmeden ama onu fark ettiğimde oda iyileşti, onun bütün olumsuzluğunu olumluyu çevirmişti sanki kalem, kağıda her gittiğinde güzel şeyler çıksın istedim ondan en güzel şeylerin şiirler olduğuna inanıyordum her zaman. 29 yaşıma girerken Didem Madak okuyordum D. Madak'ı bundan çok daha önce tanıyordum ama bir şey görmüştüm onda daha önce bu kadar yakın göremediğim bulamadığım o güzel şey (Hiç kokusu olur mu şiirin? Oluyormuş işte... Ben okuyunca ektim çiçeklerimi, yazınca gördüm kokularını her yerime sinmişti bahar.) Hayatın dönüm noktası gibiydi ve işte O ışık! Dediğimde akımın içindeydim artık şiirler ve şairler arasında gezinen de bir yerdeydim bir süre bazen N. Marmara içimde ki kuşlara kanat açıyor bazen S. Plath içime kaçıyor ve kapanıyor bazen A. Sexton sesleniyor du bazen C. Süreyya ile birlikte de otuyorduk, defterler, kağıtlar, daktilolar... Derken hem yazıyor hem yazdığımız şeylere ışık tutuyorduk hem okuyor hem okuduğumuz şeylere birlikte anlamlar katıyor duk. Ve biliyormusun artık o yola aşk adını verdik... Şairin aşk yolu.
