Ölülerle konuşmaya can atılan düşler.

Ve ölenler.

Yalnız ölürler.

Tanrı inandığın kadar vardır.

Yalnızca köşeye sıkıştığında inanır insan.

Şahit olamasalar bile ölüme,

tasarlarlar düşlerde.

Acı,

neşenin üstünü örter ay ışığında.

Yalnızlığı bilir ve duyguları bilemez olursun.

Belki de,

yeniden doğuyorsun.

Bahse girilir, renk seçilir.

Gözler bilenir, dişler cilalanır.

Var olmak adı altında bir çığırış.

Ana doğar,

ana doğurur.

Yabancılık çekilmez yalnızlık.

Tehlikeyle bir günahı tasarlayan.

Korku seli ve aidiyetsizlik.

Sessizlik ve dürüstlük ele geçirir. 

Ölümlülüğü her an tadar,

ve böylece ölür insan,

ölümlüdür insan.

Ruhların ölümsüz öpücüğü.

Yanılgılar çıplaklığı örter.

Ve unutturmaz ne yaşam, ne ölüm kendini.

Tanrının keyif çarkındaki oyuncaklar.