Çığlık

Gece sessiz; rüzgarlı ağaçların hışırtısı, rüzgarın sesiyle karışıp benliğimi sarsıyor. İçimdeki eksik ''puzzle'' parçası yine kendini belli edip ''bir şeyler eksik'' mesajını göndermeye başladı. Yaşanmamış, yaşatılmamış bir şeyler var. O bir şey veya bir şeylerin ne olduğunu, neler olduğunu nasıl bulacaktım?

Duygularımı kontrol etmeli, hayallerimi gözden geçirmeli, kırgınlıklarıma göz atmalı, belki de bu dünyaya gelme amacımı bulmalıydım. İçimde bir yerlerde en salt gerçeğim duruyordu; artık beni gör, beni keşfet, beni fark et, sadece benimle ilgilen; benden başka zamanını harcadığın her şey sana nankörlük yaptı, seni hiçe saydı, değersizleştirdi, yok etmeye çalıştı. Hak ettiklerinle önüne duvar ördü, hak etmediklerine davetiye çıkardı. Acıyı yaşamından kopar at, sadece kendine emek ver; kendin için didin, paralan diyor. Bize bu kötülüğü yapamazsın, eksik olanı bul ve derhal harekete geç. Yaşanacak muhteşem bir hayat var...