Anlamsızdı ağzımdan çıkanlar...
Düşündüklerim, söylemek istediklerimden fazla.
İçime sığdırdıklarım, şehir.
Bir benzin, bir kibrit...
Şehri yakmaya yeter miydi sahi?
Anlamayanlar duymaya hazırdı cümlelerimi.
Oysa bilmiyorlardı, ben...
Ben ruhumun mahkumuydum.
Anlamıyorlar, sadece...
Ruhumun bir firara ihtiyacı var!
