Saatler seni çalıyor benden

Mevsimler bitiyor erkenden

Sabrım tükenmenin eşiğine geldi

Tükenmeden sevgilim, çık gel istersen


Takvimde yapraklar tükenmek üzere 

Söz geçiremez oldum masadaki kırık kalemlere

Seni yazamamak büyük eziyet bana

Fazla geç olmadan çık gel istersen


Sonbahar gelişini hissettiriyor

Ağaçlar sarıları bir bir döküyor

Ben hala o ağaçta yeşil kalmışken

Can suyumu sevgilim, gel ver istersen


Ben seni kışın en ağır ayazında sevdim

Onca sevgiye rağmen değer bilmedin

Gönlümdeki bu koru söndüremedim

Sönmeden sevgilim gel yak istersen