yüreğimin köşesinde yüzlerce heves var

fûrûğ

.

Hastayım, farkındayım göğün parlaklığının 

üzerinde yürüdüğüm şeye mecbur bırakıldım, 

doğduğum yere yabancı kaldım sonum da uzak 

bana, sonum da güzelliklerle koşuyor mu acaba? 

Müzik bana bir armağan ve şevkim hüzünlenmek 

bir girdabı araştırıyorum giderek içimin ortasında, 

eskideyim, geçmişte geçtiğim her yer hâlâ taze 

ölüler ölü değil yanımda ve hiçbir şey değişmiyor. 

Belki sayıklamam ve dururdum düşmek acıtmazdı 

bir zaman yolcusu olmasaydım 

belki bu kadar yoğun hissetmezdim boşluğu.