Düğüm düğüm düğümlenir boğazım
Sırtıma kanlı bir hançer değdi
Yediveren güllerim
Kana bulandı
Ne çıkmaz sokaklara kaldım
Dost diye bildiklerim
Dost diyemez oldum
Menfaatine kaldığım dünya
Ağır geliyor artık
Yüreğimde ince bir sızı kaldı
Gücüm yetse söküp atacağım seni
Bir ilk gördüğüm sen
Bir annem düştü aklıma
Gözlerim ağlayınca güzeller
Ellerim uzaktan tutar ellerini
Sarıp saracağı bu kadar
O incecik bellerini
Ah be hayat kime küstüm ben
Sanki bir volkan gibi içimde
Bu hayatın lavları var
Patladı patlayacak
Desene bir aşk yine
Ahirete kalacak
Ne alıp veremediğim vardı seninle
Hâlbuki düşler sokağında ebe idim
Şimdi hayatın çıkmazına
Gebe oldum
Şimdi kim diyorlar bu piç
Ben de anasına avradına kadar
Düz gittim
Belki bırakır diye yakamı
