Kalmadı cebimde beş kuruşum
Saçayım her yere
Sokak çocuklarına vereyim,
Harcadım damla damla günlerimden
Koştum, yoruldum
Durdum, yoruldum
Ömrüm heba oldu yollarında
Senin yolların taşlı
Senin yolların kanlı
Ve ben bir adım atamayacak kadar yorgunum
Gün geldi sel oldum bir sahil beldesinde
Yerliler alışkın, misafirlere kabus oldum
Damla oldum gün geldi yağdım gecelerce
Sokaklar alışkın, birkaç kişiye dert oldum
Çıktım bir gece dışarı
Baktım gökyüzüne yağmur yağar mı diye
Havada bulut yok, ay parlak
Ağlanmaz böyle gecede
Sigaram aydınlatırken önümü
Yürüdüm, yorgundum ama sana yürüdüm
Uzattıkça uzattım yolu
Ne fayda sonum yine çıkmaz sokak
Yağmur başladı nihayet
Gözlerim doldu
Yolum kapalı
Baktım yukarı
Yoksun
Ellerini uzatsan bana duvarın tepesinden
Ne kadar kolay olurdu aslında tırmanmak
Güneşi görsem gözlerinde
Nasıl da umut dolardı içime
Ben son gücümü buraya gelmek için harcadım
Bu sana son adımımdı
Yaslandım duvara geldiğim yol karşımda
Tek dal sigaram;
Sen gelene kadar yetecek biram
Her şeyim tamam
Sığındım bir köşeye
Yağmur gelmesin diye
Duy sesimi bul beni
Korkuyorum sigaram sönecek diye
Ölüyorum
Damla damla kanıyorum
Görmüyorsun
Karardıkça kararıyor gökyüzü
Yorgunum
Kollarında dinlenmek istiyorum
Yol kapalı
Ben bir adım daha ilerleyemiyorum
