Hayat dolu, insanın içini huzurla dolduran, tatlı mı tatlı ama bunun yanı sıra var olan gerçekleri de sunan, kimi filmler gibi realistliği bir kenara bırakıp Pollyannacılık oynamayan bir filmdi. İzlerken duygudan duyguya geçtim; bir yandan oyuncuların tatlılığı, bir yandan karakterlerin gücü... Mahalledeki yobaz, cahil insanların her şeye yabancı olup bir kadının gücünü bastırma çabası; bunu dinle, ahlakla yapma çabaları da şimdiye dahi uzanan trajik bir durumdur. Ama gerek çikolata dükkanı gerek mahalledeki kadınların cesareti mütemadi kaldı.

İyi ki izlemişim; renkleri, atmosferi, havasıyla bir harikaydı.

Alıntılarımız:

"Hayatta yapmak istediklerin kocana hizmet edip günde üç öğün yemeğini yapmaktan, ona çocuklar vermek ve kıçını temizlemekten fazlaysa o zaman sana deli diyorlar."

"— Hiç bir yere ait olman gerektiğini düşünmüyor musun?
— Bedeli büyük oluyor. İnsanların senden olan beklentilerine mahkum oluyorsun."