Yaşar Kemal değilim fakat benim de yüreğimin kökünde çın çın öten bi dünya ıssızlığı var
biraz sessizliği,durgunluğu,çırpınışları var
ancak kuş kafeste, kuş yorgun
bi sokak tenhası
aydınlatmaktan aciz bi sokak lambası
katil dolu evler
günahlar ve suç
yaşamaktan uzak hayatların kemendi
boynuma sarılmış bir ip
devrilmiş tabure
yüreğimin kökündeki bu ıssızlığı söküp çıkarayım derken bütün iyi şeyleri de kazıyıp en yakın çöpe basmak gibi hissettiren geceler
sadece tebessümü beliren silik bi fotoğraf
acımasızca kesip çıkarılan manalı gözler
insan acımasızlıklarıyla insandır
