İçimizdekinin ne olduğuna dair muhtelif araştırmalar var. İhtilaf çıkıyor. Söyleyeyim mi sana Kırmızı Terliki Kız? O çıtalıdır.
Bazen olur rüzgârda gelir cûşa, bazen olur rüzgâr esmez düşer boşa. Takılır bir tele. Çekilen telin ucunda bir bardak bulur. Ve ne der sence? "Alo." deyiverir. Sonra sesi yankılanır gibi olur, bardaktan geri "Alo." sesi duyulur. Turuncu uçurtma, yeşil uçurtmayı bulmuş telin öbür ucunda.
Konuşmuşlar. Demiş ki yeşil uçurtma buna: "Sen uçmayı bilir misin bilmez misin sahiden!" Bizimkinin kalbi pıt pıt pıt diye atıvermiş üst üste. Demiş ki: "Seninle uçarım, seninle konarım."
Sen tahayyül etmeye bak. Gülümsemeye, nazlanmaya...
~