Aynalara asılan naaşımın paklığı
Ölüm meleğinin can alma rahmeti
Zarif bir el mi çivilemişti beni
Yoksa
Kaba, tüylü bir el mi?
Roma çarmıhları imreniyordu
Kırmadan çivilenmiştim
Kansız ve çığlıksız
Kansız beyin pıhtılarıma gençliğin enerjisi yapışmıştı
İki sözün güzelliğine cinayet karıştıran adamlar yüzüme tükürdü
Tükürükler ile
Kanlar ile
Genç kadınların çizgilerine güzellik kattım
Çürüdükçe
