Yolculuk uzar bir bakmışsın arkana
Beklediğin araba önünden geçivermiş
Sen gideceğin istikamete doğru yürürken
Beklemek zor olsa gerek diyerek adımlar
Sana yürümenin şerefinide hatırlatarak
Binlerce yıl geriye atalarının hizasına
Peki istikamet neden böyle seçilmiş o garip
Beklediğin minibüsle gittikçe uzaklaşırsın
Benden hızlı nede olsa bana yetişecek elbet
Hem hedefime yaklaşıyorum fena mı diye düşünceler
İyide o vakit neden yürünür yol tabanvayla tamamlanmayacaksa
Bir şeyler söylenebilir elbet
yürürken cevap vermek daha yerindedir
Hem sende keşfedersin. benim icap etmeme lüzum kalmaz
Yol bitmek bilmiyor ama bende duracak gibi değilim
Durup arkama bakmıyorum artık kestim vasıtalardan umudumu
Çizilmiş yollarda istediğim zaman terkedilebilir
Sonra evime varış için tekrar asfaltla buluşurum
Dedim işte vasıtalarla ilişiğim kesildi
Artık sefer benim elimde
Zamanla yürümeyi takas ettim
Üstüne kârlı çıktım ve kârımı yeraltındaki dilenciye verdim
Veremeyeceğim büyük aslan payı nerededir
Bugün biraz daldım içeri ama bir türlü bulamadım
Bana kalan neydi
Yaşamak bir başına
Bir başına dolaşmak
