Ele avuca sığmazsın sen,

Neşen

Endişen

Hep bir şen.

Hayatta acılar da vardır çocuk.


Yok. Benim acım yok.

Benim derdim yok.

Kimim ben?

Nerede hani endişem?


Aman sana bir eğlence.

Yâr sana bir eğlence.

Çıksın.

Çıkar, sümüğünü geri çek şimdi.

Sanki geri çıkmayacak,

Çocuk.


Yüreğimin çocukluk nidaları

Geldi yine bahar ayları.

Bu çocuk nereden çıktı?

Gitsin yine yukarı.


Git, gitme.

Kal.

Gel.

Endişem.


Bir kez daha sarılalım.

Sonra yetiş atlı karıncaya.

Koşarsan yakalarsın

Bin yılda bir geçen kuyruklu yıldızı.


Sus, deme.

Benim layığımı sen seçme.

Ben de biliyorum, üzersin sen zaten beni.

Hem kim mutlu etmiş ki başka birini?

Yalan o hikâyeler,

Akşam ezanına daha var, sen az daha kal.


Çocuk, koşma düşersin.

Düş madem, düşmeden öğrenemezsin.

Kucağıma düşsen bir, bucağını bulamazsın da.

Neyse hadi yine iyisin.


Ben bilmem, şimdi geldi gitti tasası

Bilmem ne kuralı bilmem kim yasası

Aman nereden düştü içime bu gönül yarası.

Attım ilaçları canım ne yaraması.


Ah çocuk,

Endişeli ellerini saklayan cebin!

Benimkinde şeker yok.

Ben de bilmem, elimin cebimde ne işi var.


Kırmızı atkı,

Önünden geçtim demin.

Bu gece yine, titriyor ellerim