''Çocuk, boyama kitabı değildir; onları en sevdiğin renge boyayamazsın.''
-Uçurtma Avcısı
Ebeveynler, çocuklarının kendi istedikleri karakterde olmasını, kendi istedikleri mesleklerde veya statülerde çalışmalarını arzuluyor. Çocuklarının seçeceği oyuncaklara, oyun oynarken giyecekleri kıyafetlerine, okuyacakları okula, mezun olacakları üniversiteye kadar müdahalede bulunuyor. Çocuklarının, toplumun dayattığı doğrularla büyümelerini kabul ediyorlar. Kendilerini tanımalarına müsaade etmeden ''sen busun'' diyebiliyorlar.
Böyle büyüyen bir neslin bilgisinin çok ama öz güveninin eksik olduğunu düşünmeye başladım. Bu ağır bir eleştiri olarak görülebilir ama bir dakikalığına çevrenizde çocuk yetiştirdiğini düşünen ebeveynlere bir bakın, çocuklarının kararlarına hoşgörü göstermeyen birçok aile göreceksiniz ve eminim bu durum sizi de üzecektir.
Sen de gördüklerinden ders çıkar, kendine ufak bir not bırak:
''Bir gün ebeveyn olursan çocuğunun düşmesine üzülme; istediği kıyafeti giymesine, istediği filmi izlemesine, istediği okul veya üniversiteye gitmesine izin ver. Kendi hatalarından kırılmasına izin ver, izin ver ki kendi hatalarından ders çıkarmayı öğrensin. Asla onun yanında olmaktan vazgeçme ama kendi yanlışlarını da görmesine izin ver ve asla unutma; çocuklar, boyama kitabı değildir, onları en sevdiğin renge boyayamazsın!"
