+Yolculuğun en güzel kısmı ne biliyormusun?
-Öyle mi bilmiyorum.
+Varılacak bir yer olmadığını anladığın da o yerin ve yolun kendisi oluyorsun, onunla çevrili olduğunu görüyorsun belki de içimizde değişmeyen en güzel ve en güçlü şey budur...
-nedir?
+sevgi
-bu kadarmıydı yâni?
+evet. Çünkü bu kadar kocaman birşey yoktur
-şimdi ne yapacaksın?
+biliyorum.
-artık biliyor olman güzel olmalı... Ben her zaman buradayım
+biliyordum.
-nereden biliyorsun? Bay çok bilmiş (gülücük)
+şey... Ben aslında tesadüflerin planlardan daha değerli olduğuna inanıyorum, bu kitabı yazmak plandı ama nasıl ve nerede olacağını sen gösterdin
-birlikte mi yazacağız yâni, bana yer verdiğin için teşekkürler
+çünkü sevgi kadar kocaman birşey yoktur eğer istersen tüm kalbin ile herşey mümkün.
"Çok tuhaf değil mi?
Sadece dışımızı görebiliyoruz, oysa hemen her şey içimizde oluyor."
