Bir çocuk var, elinde bir bıçak
İçimdeki karanlığı eşeleyip duran
Ne bulmayı umduğunu bilmeyen
Eşeledikçe heyecanlanan
Ne umduğunu bulmayı isteyen
Durmadan soruyor bu çocuk:
"Düşmemek için karanlık niye ?
Aydınlık el etmez mi?
Düşlemek için karanlık niye ?
Aydınlık gerekmez mi ?
Düşlerken düşmemek
Karanlıkta artık için aysın diye"
Öyle değil çocuk
Beynimi kemirip duran şu karanlık:
Basite indirgenir diye söylemediklerim.
O beynimi, ben dudaklarımı kemirdim.
Dışarı vurmadıklarım, içerden vurdular
Dışardan bakanlar dışarda kalacaklar
Hasta bu toplum.
