Hani çocuklar lego yapar ya
Son katmanını heyecanlı dizerken
Birden biri geliverir, yanlışlıkla
Paramparça eder
Çocuğun bütün emeklerini
Çocuk ona saatler belki günlerce ağlar
Ağlar, ağlar susar ama
Bir kere daha yapmaya korkar o kuleyi
Acaba der; o kadar uğraşıp
Tekrar mı yıkılacak
İkinci kuleye başlar çocuk
Sakin ve emin bir şekilde dizer
Bu sefer bitirir kulesini, güvenerek orada bırakır
Ama geri döndüğünde kule tekrar yıkılmıştır
Bu sefer o kadar ağlamaz ama umudu tükenir
Üçüncüyü yapmak istemez ama
Çok sevdiği için bir şans daha tanır
Bu sefer yapar, bitirir kuleyi, yanından ayrılmaz
O kadar zaman geçer ki, kule yıkılmaz
Sonra fark eder, bir parçası eksiktir kulenin
Çocuk kendi elleriyle yıkar o kuleyi
Artık ümidini kesmiş, her şeyi bir kenara atmıştır
Bir daha yapmamak için kendine söz vermiştir
Çünkü defalarca denemesine rağmen olduramamıştır
