insan sevginin nankörüdür bir zaman
sevgiyi ölünce hatırlayanlar
çaresizliğin yüz karası onlar
şimdi kötü yaşanmışlıklarıyla dolaşadursunlar
bu alem sessiz bu sevgi katili insanlar
kefensiz yürekten yoksunlar
sevgiden uzaklar
sorsam nafile sorsam kader derler
ümit çiçekleri son gülleri
bir daha o anlara dönmek mümkün mü
bir daha yaşamak o boynu bükük öyküyü
o sonsuzmuş gibi görünen örgüyü örmek
kime nasip olmuş ki kime!
o ki yeryüzünde pişmanlıklar tutsağı
kalbini yaktı yaktı vicdanı ile yaktı!
hayır hayır öncesi affedilmez ki
susarsın kalırsın sonrası ölüm sonrası yok ki
kahretsen de kendini
gidenin gittiği yerde
sen ona erişmezsin ki
sen cennet değilsin ki
bir daha sevemezsin ki
o sessiz hüzünlü çocuk yüreğini
yarım bıraktın şiirlerini
yalnız bıraktın içindeki kuşların hevesini
o bir çocuk sen sen sus şimdi!
çocuk ki masum oyunlar perisi
sen şimdi hüzünler evi
sen şimdi pişmanlıklar silsilesi
günahın konuşuyor seni
yüreğinde sonsuz anların matemi
ömrüne değdi ölümün şefkati
gitsen de bitsen de ben affedemem ki seni
söyle hangi günahtan sağ çıkmış biri
günahını yüreğinde eritir de bağışlar yaşını
hayır hayır mümkünü yok
hüznün de kurtarmayacak gövdeni
çocuk masum oyunlar perisi
çocuk bu dünyadan göç etti
çocuk kalbimin ateşi
ruhumun virane evi
ömrümün sonsuz meridyeni
kalbimin nefessiz nefesi
sustu sesimin bilcümlesi
alfabem yitik sevinçler hazinesi
06/04/2022
