yeni bir teşhis koydum kendime
bende bir hastalık var eminim
her şeyi sana benzetme hastalığı.
biraz telaşlandım ama sonra çok umursamadım
ne var yani komşunun oğlu Ali'nin gözleri seninkinin tıpkısıysa
sonra bakkal Necati saçlarını yeni kestirmiş, aynı senin gibi...
ne var yani
hem öyle kendimi kötü de hissetmiyorum
ne burnum akıyor ne boğazım acıyor ne de acı acı öksürüyorum
sadece ikindi vakti bir garip hissediyorum o kadar.
yemek yemek istiyorum ama sanki gırtlağıma kadar doluyum.
olur ama bu, biliyorum.
herkeste olur
hatta bir keresinde salgını bile vardı
ilkokulda herkes en yakın arkadaşımı birilerine benzetirdi
meğer onu çok sevdiklerindenmiş, şimdi anlıyorum.
sen kimseyi andırmıyorsun ama herkes sana benziyor
galiba ben seni çok seviyorum.
