Güzel geçti çocukluğum

Damda uyumasını çok severdik

Emmoğlu ile yan yana, itişe kakışa

Yeni yetişen asma fideleri yaprakların 

Arasında


Yıldızları saymak güzeldi

Tek tek, uykumuz gelene kadar

Ya da komşumuz Nazmiye teyze bağırıp

Çağırana kadar...


Sonunda duyardık teyzemin sesini

“Yatın gari! Bitmedi mi yıldızların sayısı"

Bitiremezdik, ne bileyim, çocukluk işte


Öyle kimseye âşık maşık olmazdım

İşim olmazdı

Okuyacağım ya

Ne olacaksa okuyunca?... 


Kitaplara aşıktım

Bahçesine teyzemin

Bir de bisküvi arası lokuma

Dahalan öyle aslında


Ah çocukluğum!

İyi ki varsın sen...