Son altı aydır neyim var bilmiyorum çocukluğumdaki neşemi tekrar bulmuş gibiyim. İnsanları, düşünceleri, saçmalıkları sorgulayan ve tam anlamıyla mutlu olamayan ben artık değiştim. Bunun sebebini bilmiyorum evet bir şeylere üzüldüğüm ağladığım zamanlar oluyor ama çok kısa sürüyor eskisi gibi beni içine çekemiyor. Olaylar, insanlar hiçbir şeyin üstüne uzun süre düşünemiyorum. Değersiz olduğunu bildiğim kavramlar benim enerjimi düşüremiyor. Bunun sebebi kedimin hayatıma girmiş olması ve daha sorumluluk sahibi olmam mı bilmiyorum. Anın keyfini sürüyorum yaşımın, hayatta sahip olduğum güzelliklerin. Güneşli havaları seviyorum sanki içimdeki o ışığı uyandırıyor. Tebessümle geçiştirebiliyorum insanların sahteliklerini beni etkileyemiyor artık. Büyüdüm ve çocukluk neşesinin önemini mi yeniden kattım hayatıma bilmiyorum. Bu his her ne ise şuan tek yaptığım bu huzurun keyfini sürmek ve umursamamak.
