Gün batımında uzayan gölgelere benzer,
İnsanın yaşlandıkça ayıplaşması...
Çocukluktan ne kadar uzaklaşırsak,
O kadar ayıplaşırız.
Dünyaya çocukken bir kere bakarız demiş şair,
Gerisi hatıraymış.
Hatıralarımızın hamalıyız.
Kambur bir gezgin misali,
Yolcuyuz her lahzanın manasında.
Gökyüzü mavisi özgürlüğün şarkısında,
Tefekkür ettiğim sonsuzluk sahnesini arzuluyorum.
Gözlerimde yıldızlar, düşlerimde denizler,
Ruhumun derinliklerinde kaybolan yıllarım.
Aklımda bir kuşun kanat çırpışında gizli kasırgalar,
Rüzgarın uğultusundaki gizli sırlar,
Ağlayan yağmurun hüznüyle dans eden dalgalar
Ve geceyle gündüzün kavuştuğu anın anısı var.
Bir anın ötesinde var olan bir hikaye gibi;
Hepimiz bir parça ayıbız,
Bir parça çocuk...
