Kara çarşaflar görüyorum rüyalarımda beni bir lokmada yutan,
Oysa bir Norveçli de görür müydü rüyalarında böyle absürt şeyler
Ama ben yine de görürdüm
Toplumsal gerçekçi o havayı içimize çekmek zorunda mıydık
Sanırım bu bizim atmosfer ortamımız
Orda bir genç ölüyor çok uzakta değil ama görmüyoruz kapalı gözlerimiz, seviniyor burada kahpe toplumlar buna da göz yumuyoruz
Sahi biz ne yapıyoruz?
Bilmem ki?
Coğrafyanın kader olmadığına olan inancımızı kuvvetleştirircesine madalyalar kazanıyoruz dünya çapında ama içten içe biliyoruz işte bastığın toprak, ağladığın anne yine sensin yine sen…
