Kibrin kıskıvrak yakaladığı nice insan tanıdım ben, acıdım, acımak olmasada haddime. Bilmekle bilgiçlik arasında gidip gidip gelenlerle tanıştım, gülümsedim elimden başka birşey gelmedi. Sevmekten alamadım kendimi, bazen lüzumundan fazla bazen hakettiğinden az ama sevdim işte.
Camilerden kiliselere, isyandan itaate gidenler gördüm, ne alkışladım ne de kınadım, bir gün dedim, bulur o su akacağı yolu.
Riya bilmedim hiç ama çok riya gördüm, sabırsız ve inattım ama kalbimde çokça yer ayırdım insana, insan dedim azgın ruhuyla, kılıçtan keskin diliyle, küfür dolu kalbiyle bir gün tadacak ölümü işte o vakte dek son bir şans diledim, uyanıp çırılçıplak bulana dek kendini ...
