Boğazın kıyısı

Işıklar altında düşüncelerin geceye karıştığı

Saatlerin önem kaybettiği şu şehir

Ayaklarına dolanan kedi,

Kaleminden akan tükenmeyen mürekkep gibi.


Yuttuğum taş kan revan

Yummuş gözlerini seni bekliyor

Süzülmeyi bekleyen sabırsız kuşlar gibi.


Kıyıya vuran sokak lambası,

Umut kadar yıkıcı

Aymayan gündüzüm gibi şehrim bu akşam.


Senin sessizliğin,

Gölgelerin hakimiyeti

Beni yutmayı bekleyen girdap gibi.


Ruhumun korkusunun bıraktığı his kadar

Uçurtmanın ipinin kopması sanki

Yüzyılın hüznünü toplamışlar gibi

Ay tutuluyordu bu gece.


Ama ben yine de bakmaya devam ediyorum

Umut yıksa da sevmeye,

Yeni doğan bebek gibi ağlamaya devam ediyorum

Ölümden öteye yol varmış gibi.