Soluğum kesiliyor bakışlarında, buna dayanmalıyım, yitik bir hatıraya dönüşecek gayretim. Bütün geldiğim yollar, sonunu alamadığım uzaklıklar, beni mağdur görün. Nazar boncuğuna inanmışlığım var biraz cahil yeteri kadar tutsak. Bir ateşe düşmeyegörsün, her yer yangın yeri. Yine de ben bakışımlı mevsimlerle güz deviriyorum. Her şeye iyi gelen zamanın bizi kanattığı anlardan her şeye iyi gelmese de yaralarımı kanatacak kadar ilerlesin istediğim zamanlara evrildim. Ben yitik bir cennetin peşindeyim. Anladım ki soluğumdan geriye kalan duman beni zehirler anladım ki gecelediğim günlerin kahrı beni boğar. Ben yine aynı yerde aynı notu bırakarak bir ömür tüketeceğim. Bulunmayı umarken saklanacak kuytu köşelerde sana benzer kuşların göçlerini izleyeceğim. İnsan bekler ve umar da. Lakin geri dönüşler anlamını yitirince bitmesi gerekiyor bu zamanlar. Bitmeli vakit tamamken üstünde durduğumuz meseleler. Bitip tükenmeden önce biz bir nehrin akışına izin verlmeliyiz. Yine yeniden yazı en çok senin gülüşüne benzettiğim bir heveste.
