dolu içler bu gece.
çöp kovası oldu olası bu kadar ağır dolmamıştır
anılar ve hatıralar mavi bir poşetin içinde,
akmayacağını çok iyi bildiğim gözyaşları...
böyle anlardan çok vardır herkesin ömründe,
zaten baştan yanlıştı
ve inan çok kez gördüm de.
ama kapıldı mı bir arzuya,
en gericiden daha gerici
en ağırından propogandaya
programlıyız kapılmaya.
başı dik,
ne de boş olurdu, diyen biri "hak etmedik!"
her bir parçası ilmek ilmek işlenmiş,
farklı bir evrende defalarca izlenmiş,
eminim...
gizliden gizliye aylarca bugün beklenmiş.
aksini iddia bile edemem,
elbette ki eksildik.
fakat inkar etmemek gerek
fazlasıyla beklendik.
güzel günler gökyüzünde üstten üstten bakar,
geçmişten ve gelecekten,
oldukça komik duruyorlar.
sanki çıkıp sarılacaklar bana,
kulak ver bakalım biraz
çaresizler ve ağlıyorlar.
bakışları ayrı masumiyet,
yoksa birini mi arıyorlar?
inanması zor,
belki de kabul etmesi...
hayatlar çok kolay silinir,
anı denilense zaten masal.
bu da bi'yangın ama eksiği kor.
hatıralara veda busesi,
ruh acizliğinden eğilir,
uzatma sen de hoşça kal.
