Her yer çöp olmuş buralarda.
Ne var ne yok atmışız içimizden.
Belli ki uzun vakit olmuş,
Bir şey gelmemiş elimizden.
En güzel çiçekler atılmış yerlere,
Mezarlığa dönmüş ortalık.
Yazık olmuş geçen senelere,
Bundan sonrası karanlık.
Bil bakalım kim gitmek üzere kalbim?
Yabancı yerlere bakınma,
Çok yakınlarda benim evim.
Savruldum bilmediğim bir yerlere.
Bilsen ne kadar uzağım sana.
Ya da nasıl başucundayım.
Bir milim ileri gidemiyorum.
Önümde duvarlar var, gelemiyorum.
Başka sesler duyuyorum artık.
Dinlediklerimi anlamıyorum.
Sen söylemedikçe hikayeleri,
Anlamaya değer bulamıyorum.
Kimler gelip geçmiş hayattan.
Ne çok ölen olmuş içimde.
Toprak çok şey götürmüş,
İçine alıp silip süpürmüş.
Hani sevgi gömülmezdi?
Üzerinde tonla yük varken,
Bildiği gözleri severdi,
Ve yaşamaya devam ederdi.
Şimdi çöpleri toplamalıyım.
Süpürüp silmeliyim.
Senden kalanları kenara koyup,
Yoluma devam etmeliyim.
Belki uzun yıllar geçer üzerinden.
Kalbin duralı asırlar olur.
Ve ben de geçerim üzerinden.
Bir gün vedam gerçek olur..
