Ne kadar tembihlesek de zalimleri,
zalimlikten el bıraktıramayacağız de mi?
Güzel, karşıyı falan boş ver
gel öteden beriye
otur şöyle hele
Dibimize.
Ve söze başla:
Yıktılar,
yığdılar
ne zaman
ne yüz bıraktılar.
Kuşattılar ve bend ördüler,
ordular salıverdiler
çocukların yutkunmalarına,
Sandalyeye çıkıp bakmak istedik
Yok boyumuzu aştı Nemrut'un seddi.
Filistin diye diye güzel,
güzel güzel can verdi
Ve Rabbim'e dediler
gelecek günlerden birinde
keşke toprak.
Fayda etmedi,
eşelediler içimizi
bulduklarını bir o yana
bir bu yana
çöp dağıtır gibi çöplük ettiler
Ki sonra bundan şikayet ediyoruz.
biz bizzat çöp ve çöpleşmiş çölleriz
Hatta çöl olsak yine iyi
Deliler yatar değil mi
yahut uğrar
Fakat çöpsek de
Esas çöpüz.
Kirli ve pis.
Duymayan.
Kulak kapayan,
göz yuman ve
firakta tecrübeli
zulme tedarikte deneyimli
birer tozuz.
Toz olsak yine iyi,
çöpüz
çöpün de çöpü.
Bir mermi söyle,
gelsin de otursun gönlüne
alnına
öyle mi?
Söyle o hâlde
nice bu zulüm?
Biz kim duyurmak,
çöpleşmemek kim?
~
