Coralina, asıf gibi sert.

Meltem kadar sıcak, mert.

Oh, Coralina neden bu kadar sertâser.

Oh, Coralina neden bu kadar sertâser.


Coralina, eşsiz bakışlar atar.

Demir parmakların arkasında boğar.

Günler, aylar, yıllar geçer.

O bakışlar denizi düşler, denizden korkar.

Coralina, denizin ta içinde olduğunu anlamaz.

Kendinden Coralina, kendinden kork.

Denizin içinde kızgın demirlerle savaşan kalbin,

Diz çöktürdüğün egon, hırsın, kibrin,

Hepsi mi oyun?

Hayır. Coralina sen, sen değilsin ağlama.

Gündüzün neşesi, gecenin ufku kadar güzelsin.

Yalnızlığın bedeli, uçurumun sesisin.

Sen bütün meğillerin hepsisin.


Coralina, çocuk gibi saf.

Sana büyüyebileceğini söylemiştim.

Geçmişine esirsin, toparlan ve çık dedim.

Oh Coralina, zavallı bi geçitten bile çıkamıyorsun.

Oh Coralina, dün değil ama ileride,

Bir gün başaracaksın.


Ve diyecekler: “Ne kadar şanslı Coralina “

Öyle ya da böyle tüküreceksin üstlerine.

Güleceksin, hunharca kahkahayla,

Ezeceksin içindeki ezilmişliği.

Her kelimende bir ustura çekeceksin.

Âraf’a kaldıracaksın yönlerini, yollarını.

Belirsizliklerle tıkayacaksın.

Bir şarjör gibi olacak biriktireceksin.

Hayat hikayeni oluşturacak masaya dizeceksin.

Bazen ıskalayacaksın Coralina,

Bazen noksansız 12' de tepineceksin.

Sonra mı, Coralina?

Taşlanacaksın ama,

Taşın kimden geleceğini bileceksin.

Kan kaybından yüzsen de,

Küvete girecek, yıkanacaksın.


Coralina, gökyüzü gibi tahmin edilebiliyor,

Ama sağ gösterip sol vuruyor.

Kapkara bulutlarla şimşekler çaktırıyor.

Güneş açıp gökkuşağı açıyor.

Renk renk kılıf değiştiriyor.

Oh Coralina, ulaşıyor yıldızlara,

Hepsini kendine adıyor.

Oh Coralina, bazen kayıp geçiyor hayatlarından, Bazen de en güzel yerinde parıl parıl parıldıyor.


Coralina, köklü bir ağaç toprağında salınıyor.

Suyu düşlüyor bacaklarının seyrinden akıyor.

Işığını saçıyor, besliyor, gelişiyor…

Saç tellerinden turuncu turuncu kıvılcımlar akıyor,

Kendini ayaza vuruyor.

Çünkü eğer gidip içinde yaşarsa,

Hiçbir şey incitemezmiş onu bir daha.

Hiçbir şey incitemezmiş onu bir daha.


Coralina, korkusuz yürekli savaşçı.

İlmini öğrendi, çarpışmaya hazır.

Oh Coralina, sen her şeyin fazlasısın.

Hüzün arkası uyku kadar tatlı,

Bayrak kadar bağımsızsın…

Unutma Coralina, unutma içinde taşıdığın deniz, Okyanusa dönüşecek kapılmayacaksın.

Oh Coralina, vâât etmiyorum.

Eminim Siracınla her yeri kaplayacaksın…