beni senin varlığından habersiz yaşadığım günlere götürmeni çok isterdim.

ama yapamazsın.

çünkü zamanın yönü hep ileriyedir.

gerisi yoktur zamanın.

yaşadığımız an tek ve biriciktir.

belli ki tanrı tekrarları sevmiyor

belli ki tanrı tek ve biricik olanı seviyor.

tanrının en sevdiği sıfatı; teklik...

ve biliyoruz ki ''aynı derede iki defa yıkanılmaz.''

ne dere aynı deredir ne insan aynı insandır çünkü.

ben denedim 'aynı' olmayı,

karşı geldim herakleitosa ve tanrıya,

arabayla otobandan geçerken gördüğümüz çirkin sarı çiçeklerin hatrına.



görünmez prangaları kendi kendime taktım bileğime

maruz bıraktım sana kendimi.

diz çöktüm iki yüzlülüklerine

ve tüm yüzsüzlüklerine.

dizlerim kanıyor,

görmüyor musun?