Ayrılığımız henüz kavuşmadan önceydi.
Hiç terlememişti avuçlarım,
Ellerinin sıcaklığında.
Ağzının kenarında bir çukur,
Her güldüğünde içine düştüğüm.
Bir ses dökülürdü ince dudaklarından,
İçimde çağlayan bir ırmak.
Sesinin içinde adımı duymayalı çok oldu.
Bir ömür geçti,
Baktığın yerde durmayalı.
İlk öpüşün adı kavuşmak olmalıydı,
Bu nasıl bir son ki
Dudaklarının ıslaklığı bile yeşertemedi çiçeklerimizi.
O ilk gelişin, gidişmiş meğer.
Şimdi düşlerimde sen,
Ağzının kenarındaki çukur,
Çukurda ben.
Hiç kimse farkında değil.
