Birden bir çıkınca kaldı mukaddes emanet

Mukadderat birlikte asılsız asallarla

Korsanların planlarını tek tek suya düşürüp

Kendine sudan bir zincir inşa etti en eski kelimelerle

Yaşamın anlaşılmaz alışkanlığı döndürdü başını

Bir takıntı ki kayboldu evren korsanın gemisinde


Limanlar yanınca parıldadı çöldeki saklı emanet

Alabora kasvet gününde günahlar hükümsüz

Şeytana çıktı tüm kapılar ardında meyveler

Canı sıkılan Adem kaburgasından güç alıp açtı kapıları

Önce günahlar çıktı ardından elmalar

Bir can sıkıntısı ki her şeye muktedir


Ne uğruna olur olsun teşhisi bitti emanetin

Sıkılmayan canları görünce sıkıldılar ve sıktılar canları

Önce ruhlar öldü peşi sıra bedenler ölü canlar

Usanmadan ölüp ölüp doğdular gece vakti

Şimdi güneşi beklerken izliyorlar Ademi

Adem ise pişman değil biliyorum sevincimden